Wieszanie psów na Kotlerze :)

Czasami spotykam się ze zjawiskiem wieszania psów na biednym profesorze Kotlerze :) A to przecież przemiły, starszy Pan. Nie wdając się w polemikę (długo by pisać) - użyję istotnego argumentu - moim zdaniem. Prof. Philip Kotler jest przede wszystkim autorem PODRĘCZNIKÓW, a nie PORADNIKÓW. Podręczniki z zasady opracowują akademicy, a poradniki - praktycy. Teoretyk buduje model, który sprawdza się (lub nie :) - w praktyce. Pomijam fazę "laboratoryjną". W marketingu - model budowany jest w oparciu o wynik doświadczeń. Podręczniki dostarczają naukowego opisu narzędzi i możliwości ich zastosowania, a poradniki weryfikują to w praktyce. W przeciwieństwie do wielu dziedzin naukowych - wiedza o marketingu ( a tym samym jej podwaliny teoretyczne - biorą się z PRAKTYKI, a nie TEORII). To doświadczenia handlowe naszej cywilizacji, rewolucja przemysłowa XIX/XX wieku, rozwój kolonii, a następnie rozkwit USA i globalizacja gospodarki, wpłynęła na tę dziedzinę. Naukowcy na podstawie obserwacji empirycznych doświadczeń firm, budowali podwaliny teorii marketingu. Najsilniejszym determinantem był i jest - rozwój konkurencyjności przedsiębiorstw. Im konkurencja w danym sektorze silniejsza - tym ważniejsze stają się strategie identyfikujące i zaspokajające potrzeby grupy docelowej. Albo kreacja przestrzeni rynkowej i blue ocean w czystej postaci.
"Odtrąbianie" końca czy początku ery "kotlerowskiego" marketingu przez ludzi po paru kursach i roczną praktyką - wywołuje jedynie wzruszenie ramion lub uśmiech politowania. Oczywiście, a ramach "automarketingu" można probować dokonywać zamachu na światowe autorytety, ale albo trzeba mieć naprawdę RZECZOWE i UZASADNIONE argumenty, albo być również autorytetem, albo ... dać sobie spokój :) Inaczej zamach przypominać będzie "zamachiwanie się kiełbikiem", tak wspaniale przedstawione w "Człowieku z marmuru" :)